
toen een zesde klas niet een groep was
maar een vrij georganiseerd zooitje ongeregeld
toen we met knikkers speelden en fraai gekleurde ‘duivenringen’
toen een Twix nog een Raider was en kauwgom Bubbliscious
toen ik nog veel bloosde en groeide, en een boterham nooit teveel was
toen snoep geven en vervelend doen tekenen van genegenheid waren
toen já toch?! nog níet dan?! was
toen cool nog vet was en lauw gewoon niet warm genoeg
toen helemaal goed nog oké of prima was
toen je nog bepaalde sigaretjes met een kartonnen filtertje, en zelfs binnenstebuiten, draaide
toen je überhaupt nog rookte en vrij straffeloos kon drinken, op die ene voortand en wat hersencellen na
toen je tomeloosheid nog bestond uit weerstand en verzet
toen je in het interbellum van twee scholen de universele eenheid weer kon ervaren
en weer wist en voelde wat jou nooit verlaten had en zelf bent
toen je alleen nog lineaire tijd ervaarde en je zelf gevangen was in naam en vorm
toen je alles kon voelen en veel te hard binnen kwam
toen André van Duijn niet bakte maar grapte
toen olie nog in crisis was en je vader ook
toen de man van 6 miljoen, JR en Dr Banner (The Incredible Hulk) nog op springen stonden
toen (huis-)vrouwen ‘s middags aan de sherry gingen
toen de tweede wereldoorlog nog gewonnen was en Hitler niet naar Argentinië ging
toen ik ook al was wat ik ben en zal zijn
toen ik nog anderhalve broer had en een halve zus
toen zijn nog een klus was, net als nu, maar dan heel anders
toen een knaak nog bestond en een daalder ook
toen een jonge held er niet meer was maar je hart weer open ging voor een heldin
toen je nog zocht en overal en nergens belandde
toen je haar weer zag in lijn 4 en wist dat je haar weer moest zien
hoe zij kwam en verdween en toch weer verscheen, hoe dat met vrienden gaat
toen de NPO nog niet bestond maar wel het Simplisties Verbond
toen ‘nou èn, wat kan mij dat nou schelen?!’ nog mijn slogan was
toen was ik een dagje jonger, en vandaag ben ik een dagje ouder, net als gisteren
maar wij liegen hier de waarheid, want ik ben niet dit lichaam
maar dit terzijde
morgen weer een dag
ajuus!
Jortus
2024
Ontdek meer van Captain's Log. Jortus.
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

….toen je met je vrienden de dansjes van Thriller oefende na schooltijd, klimde in je eigen gemaakte boomhut en brooddeeg op een stok op het vuurtje gaarde. De tijd dat kattenkwaad uithalen niets met katten of kwaad te maken had, maar met het avontuur dat door de aderen stroomde van een wezen met kinderbewustzijn. Tja, wat is er eigenlijk veranderd?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was vast
toen ik mijn haar naar achteren kamde
en de boel met haarlak bij elkaar hield
om dan de helm op te zetten
Dat was ook even later
toen ik bij een motorclub zat
en neerlands wegen onveilig maakte
omdat ik altijd in het midden reed
in een 2CV6 boxer
als bagagevervoerder en metgezel
van een groep ruige gasten
Mijn 29 pk boxer was vuurrood
topsnelheid 115
de test om met een 4 wieler
bij de 2 wieler bende te horen
was een proeve armworstelen
en nadat ik de leider van the gang versloeg
en hem daarna met collars en al
aan een kapstok hing
werd ik altijd ge-escorteerd
de omslag was een feit
nooit meer het mikpunt van spot
het was best wennen
als er langere trips gemaakt werden
kropen er bij regen, meiden in het rode ding
mijn cabrio met luchtkoeling
zat niet zo als een motorfiets
en in de bochten
bleven er 4 wielen aan de grond
Hun haar bleef droog
en het was lachen door het lawaai
als ze maar voorzichtig waren
met mijn gitaar
Ja, ik was toen ook een dagje jonger
geen idee van wie ik was
dat was ik kwijtgeraakt toen ik als 7 jarige
met een trauma in een ziekenhuis lag
de verlamming die mijn lichaam ensceneerde
haalde mij even uit een slepend conflict
Ik ben een dagje ouder nu
geen vetkuif, en geen helm
het lijkt alsof ik hier al duizend jaar verblijf
maar wat doet tijd ertoe
het is nu zaak stappen te zetten
het kleinste te belevendigen
Baldu
LikeLike
Wat een heerlijke, mooie bijdrage, dank je.
LikeLike