gestolde onwetendheid

men plakt op de wereld die wij gemiddeld ervaren
wel eens de uit Het Oosten afkomstige term maya
maya kan niet worden gelijkgesteld met illusie
het is de keiharde werkelijkheid
wat is er niet waar aan de voelbare ontmoeting
tussen de punt van het deurtje van de keukenkast
en dit hoofd wat ik het mijne noem
het is werkelijkheid, het is niet onwaar, het gebeurt, het is
deze wereld is de uitkomst van dat wat zich uitdrukt
via intentie, emotie, wens, plezier of noodzaak, nieuwsgierigheid en scheppingsdrift
krijgt dat wat geen vorm had en nog niet bestond
een leven

maar als je op het ijs een scheve schaats rijdt
en valt
als je zegt deze wereld is keihard en ik moet keihard vechten en zijn
dan ben je het onzichtbare vergeten
dan ben je gaan geloven dat de gestolde werkelijkheid
deze manifestatie van het vormloze
de enige werkelijkheid is
en de werkelijkheid is
dat er vele lagen van werkelijkheden zijn
met hun eigen frequenties en parameters
en hun eigen waarheden en wetmatigheden

het is dus maar net hoe je het bekijkt
maya of een wereld is pas illusie als je niet (meer) weet
dat het een specifieke wereld is van naam en vorm
en dat er buiten de parameters nog vele werkelijkheden zijn
maya is eerder onwetend zijn van je eigen essentie
en de (tijdelijke) buitenkant aanzien voor de eeuwige (vormloze) essentie

als je alleen ijs kent en ijs ervaart
als je de rijkdom mist van het gehele spectrum
van water of bewustzijn
als je alleen aan de buitenkant leeft
als je het ijs niet kan omarmen en doorgronden
als je je eigen gestoldheid niet kan laten smelten en
niet tot de binnenkant, je essentie komt
dan ben je begoocheld, dan leef je in illusie

wat is de bouwsteen, wat is het cement
wat is er voordat en nadat iets bestaat
en tijdens, als ons geheugen is gewist
en we ons zijn gaan gelijkstellen aan en beperken tot
een wereld van gestolde naam en vorm

ach ja, dit zijn woorden
ze verwijzen en zijn zelf niet dat waar naar verwezen wordt
ik hoop dat ik jouw tijd niet verspild heb
vanuit mijn tijdloosheid neem ik alle ruimte om te spelen
en ver-maak ik mijzelf, ik transformeer en repatrieer
het wordt anders, maar nooit minder of meer
water is water, wat je er ook mee doet
het is de beschikbaarheid zelf en plooit zich naar je noden
het verdient ons respect
wij die maar wat vloekten en aanklooiden
als kikkervisjes in de modderplas van maya
pellen wij de onwetendheid van ons af
en zijn we ons luisterrijke kleurrijke zelf
op Gaia

Jortus
2024