uitpakparty

waarom
waarom zou ik
wat dan ook

in een wereld van verval
van het lichaam, de biosfeer, het respect, de eer
waar niets mij past, de maten, de insteek, het gewin

waar je wordt geholpen van de regen in de drup
waar zeven sloten en de wet van Murphy voor je klaarliggen
waar je opgeleid wordt tot batterij voor een ontzielde wereld

de zin van het leven is dat je er zin in hebt
de zin is een innerlijke drive en die komt voort uit dat wat je bent
wat je bent hoef je niet te worden
maar als je de zin mist dan moet je jezelf ontsluiten, ontdekken, uitpakken

misschien is deze wereld wel een uitpakparty
waar je in terecht bent gekomen of vrijwillig naar toe ging
of waar je denkt te zijn geboren

de verleiding is hier groot om een afgeleide te blijven van wat je bent
entertainment, brood en spelen, de buitenkant zonder voeding van de binnenkant.
tegelijkertijd is het onhoudbaar om aan de oppervlakte te verblijven

de tijd van de oude wereld is letterlijk verstreken, ze moet alleen nog wegvallen
we zitten in een nieuwe tijd, een nieuwe wereld, waarin we ontdekken dat wat wij wezenlijk zijn
werelden schept, in stand houdt en vernietigt
hoe meer ieder mens het innerlijk uitpakt en deelt door het te zijn
hoe sneller de oude wereld definitief, volledig en voorgoed ophoud te bestaan

de nieuwe wereld is geen herstart van de oude, ze borduurt er niet op voort
in het licht van het ware zelf wordt al het onware gezien
de leugens die ons verteld werden en wij onszelf vertelden
zijn krachteloos, machteloos, ze houden geen stand…als…
ieder voor zich (en wij voor ons allen) tot stilstand komt, het nulpunt bereikt
afdaalt naar de bodem in zichzelf en daar de onmetelijke krachtbron ontdekt
die geduldig altijd aanwezig was, is en zal zijn
af en toe naar je fluistert om te kijken of je haar al kan voelen of horen
of je het gepreoccupeerde golfje wilt blijven of wilt uitbreiden naar de zee

Dat de zee zich mag verheugen in ieder golfje bewust aanwezig te zijn
Dat de reis van afscheiding en vergetelheid voorbij mag zijn
Dat alles en iedereen gezegend mag zijn door de eigen kern
die alles omvat en doordringt en geen god buiten of boven zich kent

Jortus
2025