De ervaring van overlijden

Dit is een transcript van een gedeelte uit een bijeenkomst met Martijn van Staveren, gehouden op 13 april 2025 in Noord Holland.
Er komen misschien meer delen, maar ik wilde dit gedeelte even apart publiceren. In de andere delen o.a. ook meer over de 7 lagen die door deze wereld heen lopen, wat de boeddhisten het Bardo noemen, die je ook bij ‘overlijden’ tegenkomt, tenzij je een ander route in stapt.
Voor de (semi-)volledige ervaring (van de informatie) is ook de audio toegevoegd.

Overlijden bestaat letterlijk niet. De mensheid kan niet overlijden. Je kunt alleen het overlijden waarnemen van een ander. En als je het zelf meemaakt, dan maak je helemaal niet mee dat je je lichaam uitgaat en overlijdt. Op het moment dat dat gebeurt verandert de werkelijkheid om jouw heen, die transfigureert. En daaraan gaat vooraf een enorme golf van…ik noem het pure liefde. Ja, dus je eigen bewustzijn komt weer tot eruptie, je eigen bewustzijn, je eigen intelligentie, die gaat helemaal aan. Dat is een soort doorbloeding, je voelt echt circuits en sectoren van je eigen lichaam aangaan die hier er niet zijn. Die gaan aan, je weet alles weer. En de wereld om je heen is helemaal getransfigureerd.
En de wereld die we hier zien is vrij klein ten opzichte vanwaar we vandaan komen, dus je zou kunnen zeggen dat als deze wereld als blokjes zou kunnen worden gezien, als pixels, licht-pixels, zo noem ik het. Stel je voor dat dit allemaal licht-pixels zijn en ze zouden allemaal omdraaien. Dan is dat 1% van het beeld van de echte werkelijkheid. Dus er ontbreekt nog 99% van de werkelijkheid. En de 99% die er dan ontbreekt, die komt voort uit jou. Dat is een eruptie van liefdeskracht. Dat is je bewustzijn, die springt aan en dat is dus het deel op Aarde die hier gepolariseerd is en uitgezet is, ik noem het even ‘in elkaar gevallen’ is.
Dat wordt geparasiteerd en bezet. Daar zitten eigenlijk een soort van microbische entiteiten op. Die trekken, die gebruiken de scheppingskracht, die deeltjes, om heel grote computersystemen—het zijn geen computers, het zijn organische werelden maar ik noem het computersystemen— om die te voorzien van onuitputtelijke hoeveelheid kracht. Net als dat er op Aarde vliegdekschepen zijn met een kernreactor aan boord die honderden jaren kunnen doorvaren, dat raakt nooit op. En dat is eigenlijk wie wij zijn. Wij zijn scheppende krachten.

En op het moment dat je dus merkt dat je aan gaat, je gaat helemaal niet dood, je springt aan, komt er een enorme golf van warmte en levensliefde in jezelf tevoorschijn. Ik vergelijk het eigenlijk met het allerdiepste emotionele moment waarin je zowel uit vreugde als uit pijn helemaal gewoon je hart helemaal open sleurt en je hart helemaal bonkt van pijn, of liefde, je huilt. Dat is eigenlijk wat je voelt, een enorme eruptie van levenskracht. Dan word het beeld waarin je nu zit, wordt in een klap verkleind, heel snel wordt dat verkleind en dat draait om, en in dat deel zie je dus de wereld, waar je werkelijk bent en terwijl je daar naar kijkt realiseer je ook dat 99%— gaat allemaal in hetzelfde moment hoor, het zijn geen processen achter elkaar, het is één beweging, één tel— springt aan en op dat moment voel je ook dat die werkelijkheid die helemaal zichtbaar wordt, dat die energie uit jezelf komt. Dus alsof er een soort ontstopper op je bewustzijn heeft gezeten. Het is een spectaculaire mooie gebeurtenis.
 En alle mensen die hier zijn geweest, deze ervaring hebben gehad waarbij deze parasitaire trilling, wat niet als een negatieve ervaring hoeft te worden gezien, want het zijn grote missies die hier ook worden uitgevoerd…grote missies die hier worden uitgevoerd. En op het moment dat het eruit gaat, al die mensen die dat hebben ervaren, als je die weg kent, gaat kennen, of wellicht een andere, hè, dit is niet dè weg waarop het zich perse allemaal zou moeten voltrekken, maar als je dat ervaart, dan zeg je daarna echt: Wat een spectaculaire ervaring!

Eigenlijk praten we hier over de wederopstanding van de mens en de geboorte van God. Het Al-helend bewustzijn, dat zo liefdevol en krachtig is— en om het even uit de spiritualiteit te houden— het is een enorm helder, water-regenend voelend denken. Je bent zo scherp, zo tastbaar, je snapt alles, je bent overal met je gedachte, je kunt overal over nadenken en het denken kost geen energie, je hoeft je niet te concentreren, er is geen concentratie verlies. Er is geen verzwaring, alles is schoon, leeg, gezond, de capaciteit is ongelimiteerd, en je hebt onmiddellijk contact met al het leven.

Vraag: Hoe komt het dan dat zoveel mensen voor een tunnel gaan?
M: Nou dat weet je dus niet of mensen voor een tunnel gaan. Dat is het verhaal wat je op je beeldscherm krijgt. Kijk, de mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad— het kan ook zijn dat jij zoiets hebt meegemaakt— je bent niet Thuis. Wat je meemaakt is een inleiding van een script, dat is wat er gebeurt.
En ik heb heel veel mensen gesproken— ik heb zelf dat soort ervaringen voor mijn neus gekregen, bij mijzelf, dat ze proberen of ik daar ook in zou gaan.—Maar wat het is, het gaat niet over goed of fout of kwaadaardig, het is iets om een folklore in stand te houden, om ons kwantum fysisch… om dat programma in stand te houden, dat is het. En meer is het eigenlijk niet.
Dat is wel wat je hoort, je hoort heel veel die ervaring dat mensen door een lichttunnel gaan of dat mensen op een andere manier eh de hemel zien of een grotere wereld. Hun verhalen kloppen ook heel vaak in de zin van…ja het was er veel rijker, ik keek niet alleen met mijn ogen, ik kon alles zien, ik kon alles voelen. Maar als ik dan aan de mensen vraag: kon je dan niet zelf daar heen reizen? Nee ik werd daar heen getrokken. Er is altijd op een bepaald manier een externe kracht die dat over de schouder van de oorspronkelijke krachtige mens gewoon beslist.
En zo werkt het dus niet.
Ik noem het wel eens de cape, de mantel, die gaat gewoon af, boem klets, en je kunt het gewoon zien.

Voor meer informatie over Martijn van Staveren en zijn activiteiten:
https://www.martijnvanstaveren.nl/