volle stilte

als wetenschepper groei ik van stukje naar beetje
terug naar mijn volledigheid
die ook de jouwe is, uiteindelijk
de bits en bytes laat ik rusten, wanneer ze gezien zijn
als een gefabriceerde sluier van misleiding en beperking

al wandelend in de wereld die plots in mij verscheen
over de dijken en langs de rivieren
van een gehackt gesamtkunstwerk van oorspronkelijke wezens
verschuif en land ik in mijzelf en het land van ooit dat daar op aansluit

hier kan ik de door verschillende medereizigers aangereikte stukjes en beetjes
naast elkaar en naast mijn eigen ervaring leggen en smelt deze kennis
in dat weten wat zichzelf genoeg is, wat niet op kennis steunt

gedachten die niet van mij zijn verdwijnen en een volle stilte groeit
vanuit deze aansluiting en de gelijktijdige vertraging van de wereld
borrelt het oorspronkelijk zijn van binnen naar buiten

wanneer deze unieke bronnen borrelen en bruisen en via waterdamp
en ongeziene connecties elkaar weer vinden
elkaar herkennen als broeders en zusters van de zee van zijn die allen verbindt,
dan houdt de beperking opgelegd door een mathematisch meesterbrein
geen stand, een gouden grid is niet schaakmat te zetten

wie niet kan horen of voelen zal op een andere manier ervaren
dat het onmetelijke, immer creatieve en scheppende levensveld
een oplossing heeft voor narcistische linksdraaiende zwarte technologische cellen
ik weet, je kan blijkbaar niet anders, dus voor dat anders zullen wij wel zorgdragen
vanuit liefde, respect en gelijkwaardigheid
aspecten die niet iedereen gegeven zijn

Jortus
2025